Τι είναι το παράλληλο πρόγραμμα;

Η συζήτηση για το παράλληλο πρόγραμμα, ή καλύτερα για ένα εναλλακτικό πρόγραμμα, τι είναι ακριβώς; η αναζήτηση διορθώσεων του υπαρκτού προγράμματος του “μνημονίου”, ή η υλοποίηση πολιτικών που συνδέονται με ένα διαφορετικό στρατηγικό σχέδιο, το οποίο εξυπακούει μια πλήρη ρήξη με τη νεοφιλελεύθερη διαχείριση;

Το σχέδιο στο οποίο περιλαμβάνεται η “μνημονιακή” λογική παραμένει η νεοφιλελεύθερη στρατηγική, της οποίας οι κύριοι στόχοι είναι η εξασφάλιση και διατήρηση της κυριαρχίας του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού, η συρρίκνωση του δημόσιου τομέα και των κοινωνικών υπηρεσιών, ο εκμηδενισμός της συλλογικής οργάνωσης των μισθωτών, και η εξατομίκευση του κόσμου της εργασίας. Έχει σημασία αυτή τη στιγμή να κατανοήσουμε οτι βρισκόμαστε σε μια πολύ προχωρημένη φάση υλοποίησης του νεοφιλελεύθερου προγράμματος, καθώς έχει επιβληθεί μια διαχείριση της οικονομίας η οποία εξασφαλίζει τα εξής:

Η πρόταση για δραχμή δεν είναι σχέδιο για την οικονομία

Στην περίπτωση της Ελλάδας που αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα διατήρησης κρίσιμων οικονομικών ισορροπιών και ανασυγκρότησης των οικονομικών δραστηριοτήτων της, είναι μια έκπληξη η ευκολία με την οποία η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα εμφανίζεται ως το κατ'εξοχήν εργαλείο της αντιμετώπισης όλων αυτών των προβλημάτων. Αυτό συμβαίνει βέβαια και αλλού, όπως στη Γαλλία όπου αριστεροί οικονομολόγοι (λ.χ. ο Frederic Lordon ή ο Jacques Sapir) εμφανίζουν ως βασιλική οδό για την οικονομία την έξοδο από την Ευρωζώνη. Για τη χώρα αυτή μπορεί να σκεφτεί κανείς οτι εμπιστεύονται οι εν λόγω οικονομολόγοι την προσαρμοστικότητα των θεσμών άσκησης οικονομικής πολιτικής, και τη δυνατότητα που έχουν να “συνοδεύσουν” την έξοδο από το Ευρώ.

Τι είναι πολιτική δράση σήμερα;

Αν θέλουμε να συνοψίσουμε σε μια φράση τα αίτια της ήττας απέναντι στους δανειστές, θα πούμε οτι η ηγεσία και η κυβέρνηση του Σύριζα επέλεξε να διαπραγματευτεί τον συντηρητικό στόχο της ανάκαμψης χάρη σε μια διαγραφή χρέους, όταν έπρεπε να διαπραγματεύεται οργανώνοντας την αντιπαράθεση και σύγκρουση στην Ελλάδα και την Ευρώπη με το καθεστώς και τις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού. Και από τη στιγμή που επελέγη να αναπαραχθεί το υπάρχον καθεστώς κοινωνικών ιεραρχιών και παραγωγικών σχέσεων με τη βοήθεια των δανειστών, η ελληνική πλευρά βρέθηκε χωρίς κανένα ουσιαστικό πλεονέκτημα και κυρίως χωρίς τη δυνατότητα να επιβιώσει ως οικονομία, αν δεν γινόταν μια σημαντική παραχώρηση από τους θεσμούς.

Plan A, Plan B ή επιτέλους σχεδιασμός;

Όταν προσπαθεί κανείς να σκεφτεί τα όσα συνέβησαν τους τελευταίους έξη μήνες, αλλά και τα προηγούμενα πέντε χρόνια, θα καταλήξει αναπόφευκτα στο συμπέρασμα οτι η αδιαλλαξία των δανειστών δεν είναι ο μόνος παράγοντας που προκάλεσε την οικονομική και κοινωνική καταστροφή, ούτε και ο μόνος λόγος που η σημερινή ελληνική κυβέρνηση υπέστει μια συντριπτική ήττα. Η ελαφρότητα με την οποία χειρίστηκαν τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου, όχι μόνο τη διαπραγμάτευση αλλά κυρίως τη διαμόρφωση της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής (χωρίς να ξεχνάμε την περιβαλλοντική), είχε δύο πολύ αρνητικές επιπτώσεις: πρώτον, δεν στάθηκε δυνατό να δημιουργηθούν ισχυρές συμμαχίες με κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της Ευρώπης, που θα αναγνώριζαν οτι πίσω από τη διεκδίκηση για διαγραφή χρέους βρίσκεται ένα σχέδιο για την οικονομία και την κοινωνία, και δεύτερο, δε στάθηκε δυνατό να προβλεφθούν εναλλακτικές προσεγγίσεις οι οποίες θα επέτρεπαν στην ελληνική κυβέρνηση να προσαρμόσει την αντίστασή της στη σκληρή στάση των δανειστών, και να αντέξει για μεγάλο χρονικό διάστημα, υπερασπιζόμενη το πρόγραμμά της και υλοποιώντας βασικά μέρη αυτού του προγράμματος, συνεχίζοντας παράλληλα τη διαπραγμάτευση για το χρέος. Με άλλα λόγια, αν θέλουμε να αλλάξουμε την Ευρώπη και να πολεμήσουμε το νεο-φιλελευθερισμό, δεν αρκεί να ζητάμε συνεχώς από τον αντίπαλο να προσαρμόσει αυτός το πρόγραμμά του.

Σχέδιο κατευθύνσεων ανάπτυξης δραστηριοτήτων ΚΑλΟ στην Περιφέρεια Αττικής

1. Εισαγωγή

Το σχέδιο κατευθύνσεων το οποίο ακολουθεί, επιδιώκει να διαμορφώσει το μέρος ενός σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης το οποίο να μπορεί να καλυφθεί με δραστηριότητες και δικτυώσεις της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας. Είναι αναγκαίο ένα τέτοιο σχέδιο να αποτελέσει αντικείμενο διαβούλευσης με φορείς της ιδιωτικής και της δημόσιας οικονομίας, ώστε να αποκτήσει τόσο τη νομιμοποίηση, όσο και τις συμπληρωματικότητες που χρειάζεται μια τόσο σημαντική παρέμβαση σε περιφερειακό επίπεδο.

Σχέδιο Δράσης για την ανάπτυξη της ΚΑΛΟ

1. Η σημασία της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας

Η δημιουργία εγχειρημάτων ΚΑΛΟ είναι ένα κίνημα για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών, τη δημιουργία απασχόλησης, τη δημοκρατική λειτουργία παραγωγικών μονάδων και μονάδων προσφοράς κοινωνικών υπηρεσιών, αλλά και ισότιμης κατανομής του παραγόμενου προϊόντος ή εισοδήματος. Ένα κίνημα το οποίο έχει συνοδεύσει και συνοδεύει την εξέλιξη των καπιταλιστικών οικονομιών.

Comment reconstruire la Grèce?

Quel est le sens et le contenu de la discussion sur les “réformes” d’une économie détruite en grande partie, mais qui continue à se référer aux charactéristiques structurelles d’une “économie européenne”?En Grèce on parle de tous cotés de reconstruction. Chez Syriza comme chez l’union des grandes entreprises et industries (SEV). La société grecque est surprise par l’effondrement. En meme temps les forces politiques et les institutions publiques éprouvent de grandes difficultés à affronter une telle situation, sans stratégie et sans plan face à la profondeur de la crlse sociale, la faiblesse de l’appareil productif et la désorganisation – empirée par les récentes cures d’austérité – de l’administration et des services. Les discours sur la “reprise” et le “développement” sont peu précis, et meme la gauche au gouvernement n’a pas encore completé son programme de reconstruction, occupée à faire immédiatement face à la crise humanitaire et faire redémarrer l’économie.

Η διαπραγμάτευση, τα κοινωνικά κινήματα και το χρήμα

Δεν χρειάζεται μια εκτεταμένη επιχειρηματολογία για να εξηγήσει κανείς οτι η διαπραγμάτευση από την πλευρά των “δανειστών” δεν αφορά τα χρήματα που τους χρωστάμε. Σε περίπτωση που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα οδηγηθεί η ελληνική οικονομία στην ασφυξία και θα αναγκαστεί να αποχωρήσει από τη ζώνη του Ευρώ και να επιστρέψει σε ένα εθνικό νόμισμα, θα υποτιμηθεί αμέσως το νόμισμα αυτό, το εξωτερικό δημόσιο (αλλά και ιδιωτικό) χρέος θα εκτοξευθεί, και μετά τη διαπραγμάτευση στις νέες συνθήκες θα γίνουν αναγκαστικά μεγάλες περικοπές, πιο σοβαρές από αυτές που προτείνονται τώρα. Η ελληνική οικονομία θα συρρικνωθεί ακόμα περισσότερο, αλλά και οι δυνατότητές της να εξυπηρετεί το χρέος.

Αλληλέγγυα οικονομία και παραγωγική ανασυγκρότηση στην Ελλάδα σήμερα

Το ζήτημα της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας έχει ενταχθεί τα τελευταία χρόνια στην κοινωνική πρακτική, τον πολιτικό λόγο και τη δημόσια συζήτηση, από πολλές απόψεις:

Α. Ένα αυθόρμητο κύμα αλληλέγγυων δομών ήλθε να απαντήσει στη ραγδαία επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού. Παράλληλα με αυτές τις εθελοντικές δραστηριότητες ξεκίνησαν πρωτοβουλίες συνεταιριστικές νέων κυρίως ανθρώπων, με σκοπό τον βιοπορισμό. Και τα  δύο αυτά είδη κινηματικών διαδικασιών, που σύμφωνα με όλους τους διεθνείς ορισμούς ανήκουν στο χώρο της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, εγκαινίασαν πρακτικές που συνδέουν τη συλλογική δράση με την κάλυψη κοινωνικών αναγκών και την άμεση δημοκρατική λειτουργία των δομών, που εμφανίζουν δηλαδή τα χαρακτηριστικά μιας άλλης οικονομίας.