Κλιματική αλλαγή: η μπίζνα της αμφιβολίας

Είναι γνωστή και καθημερινά επιβεβαιωνόμενη η δυσπιστία τους αριστερού ανθρώπου σχετικά με την κλιματική αλλαγή: σε ένα χώρο που εξ ορισμού θεωρεί οτι έχει πλέον μάθει τα βασικά και κατέχει τα κλειδιά της παρελθούσας, παρούσας και μελλοντικής γνώσης, όλη αυτή η συζήτηση για το περιβάλλον που αποτελεί προτεραιότητα, ή για τους κλιματολόγους οι οποίοι “γνωρίζουν”, χωρίς να είναι κάν μαρξιστές, δεν πείθει σχεδόν κανένα, ή καλύτερα προκαλεί ακόμα και σήμερα ειρωνικά χαμόγελα.

Δυστυχώς όμως σύντροφοι τα άρθρα που διαβάζετε στις αγαπημένες εφημερίδες σας, ή στο διαδίκτυο, τα οποία επιβεβαιώνουν τις αμετακίνητες απόψεις σας για το θέμα, προέρχονται από πηγές τις οποίες δεν θέλετε να γνωρίζετε: από τα μεγαλύτερα think tanks του νεοφιλελελευθερισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες, από αυτούς που ξεκίνησαν με τις εκστρατείες για τη δημιουργία αμφιβολιών σχετικά με τις επιπτώσεις του καπνίσματος, συνέχισαν με τον “Πόλεμο των Άστρων” του Ρήγκαν και την εκστρατεία για την τρομακτική δύναμη πυρός της καταρρέουσας Σοβιετικής Ένωσης, και τώρα πουλάνε τις υπηρεσίες τους βιομήχανους και πετρελαιάδες που θέλουν να υπονομεύσουν τις περιβαλλοντικές πολιτικές.

Σε ένα βιβλίο που εκδόθηκε πρόσφατα στις Ηνωμένες Πολιτείες με τίτλο Merchants of Doubt (οι έμποροι της αμφιβολίας), οι Erik Conway και Naomi Oreskes, ιστορικοί των επιστημών, παρουσιάζουν τα αποτελέσματα μιας έρευνας 5 ετών, που δείχνει οτι οι ίδιοι άνθρωποι έχουν εμπλακεί από τη δεκαετία του 50 σε αυτή τη μπίζνα της αμφιβολίας. Πρόκειται για τα think tanks που τροφοδοτούν επίσης την αμερικανική δεξιά με ιδέες και επιχειρήματα, εδώ και μερικές δεκαετίες: τα George C. Marshall Institute, American Enterprise Institute, Heritage Foundation, Competitive Enterprise Institute, κ.α. 

Μια αποφασιστική ώθηση δόθηκε σε αυτό το εμπόριο κατά τη δεκαετία του 80, επί Ρήγκαν, όταν οι υποστηρικτές του “Πολέμου των Άστρων”, ενός εξωφρενικού εξοπλιστικού προγράμματος για την αντιμετώπιση της σοβιετικής απειλής, δημιουργούν το George Marshall Institute, το οποίο έχει μετατραπεί στην βασική πηγή παραπληροφόρησης σε θέματα κλιματικής αλλαγής τα τελευταία 30 χρόνια.

Εξάλλου σύμφωνα με την φρασεολογία που χρησιμοποιούν οι “έμποροι της αμφιβολίας”, οι οικολόγοι είναι σαν τα καρπούζια: πράσινοι απέξω και κόκκινοι από μέσα. Γι αυτούς οι περιβαλλοντολόγοι έχουν μια κρυφή αντζέντα. Γενικώς οι εκστρατείες των νεοφιλελεύθερων think tanks έχουν αποτελέσματα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, η πλειοψηφία πιστεύει οτι υπάρχει πρόβλημα, αλλά πιστεύει συγχρόνως οτι οφείλεται στην τρύπα του όζοντος, και έχει πειστεί οτι οι επιστήμονες είναι στην πραγματικότητα διχασμένοι σε σχέση με την κλιματική αλλαγή. Στο χώρο της ελληνικής αριστεράς οι εκστρατείες αυτές είχαν καλύτερα αποτελέσματα.