Τι σημαίνει “κατά της κλιματικής αλλαγής”;

Το 2009, ο κλιματολόγος της NASA James Hansen, δημοσίευσε το βιβλίο με τίτλο “The storms fo my grandchildren. The truth about the coming climate catastrophe and our last chance to save humanity” (Οι καταιγίδες των εγγονών μου. Η αλήθεια για την επερχόμενη κλιματική καταστροφή και η τελευταία μας ευκαιρία να σώσουμε την ανθρωπότητα). Σήμερα πλέον οι έντονες καταιγίδες είναι από τις πλέον ορατές ενδείξεις οτι η κλιματική αλλαγή είναι μια πραγματικότητα που βρίσκεται σε εξέλιξη. Η ογκώδης δουλειά της Naomi Klein (“Αυτό αλλάζει τα πάντα, καπιταλισμός εναντίον κλίματος”), οδηγεί στο συμπέρασμα οτι μόνο αν αμφισβητηθούν οι επιδιώξεις αλλά και οι τρόποι λειτουργίας που χαρακτηρίζουν τα καπιταλιστικά καθεστώτα, είναι πλέον δυνατό να συγκρατηθούν αλλά και να αντιμετωπιστούν οι ως τώρα επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Για τις κοινωνικές τάξεις και ανισότητες στο κάλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς σπουδαγμένος μαρξιστής για να διαπιστώσει οτι οι τάξεις των καπιταλιστών κατά την τρέχουσα ιστορική περίοδο, και οι πολιτικές δυνάμεις που τις εκφράζουν, έχουν εξαπολύσει μια γενικευμένη επίθεση κατά του κόσμου της εργασίας. Επίθεση για την υπεραξία, για την πρόσοδο, για το δημόσιο χρήμα, για τον χώρο, για την υγεία, για τη γνώση, για την ίδια τη ζωή. Και όσο προκύπτει οτι η επιδίωξη του κέρδους και των προνομίων, απειλείται απο την “κρίση του νεοφιλελευθερισμού” (τη θεαματική αποτυχία των προβλέψεων και υποσχέσεών του), και την περιβαλλοντική κρίση, τόσο εντονότερη και αυτοτροφοδοτούμενη γίνεται αυτή η επίθεση. Η διεύρυνση των ανισοτήτων στις αναπτυγμένες χώρες είναι το άμεσο αποτέλεσμα αυτής της επίθεσης κατά της εργασίας.

Από την έδρα στα έδρανα, Έργα και ημέρες μιας αριστερής κυβέρνησης. Κώστας Δουζίνας

Το πρώτο κεφάλαιο του τελευταίου βιβλίου του Κώστα Δουζίνα, θα έπρεπε να διδάσκεται στις κομματικές σχολές (αν υπήρχαν) του ΣΥΡΙΖΑ: παρουσιάζει με τον πιο κατανοητό τρόπο το πρώτο εξάμηνο του 2015, αναλύοντας τα διαδοχικά στάδια της επίθεσης των ευρωπαϊκών θεσμών και του ΔΝΤ, και εξηγώντας με πειστικό και καθαρό τρόπο τι σήμαινε δυσμενής συσχετισμός δυνάμεων κατά την περίοδο αυτή. Στη συνέχεια περνάει σε κάτι πιο δύσκολο και σημαντικότερο αυτή τη στιγμή: ποιες ήταν οι εξουσίες της Αριστερής κυβέρνησης, πώς μπορούσε να κυβερνήσει ένα κράτος που είχαν φτιάξει το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, και να υλοποιεί ένα δικό της πρόγραμμα, ποιούς θα εξέφραζε πραγματικά, και τελικά ποιο θα μπορούσε να είναι το δικό της πρόγραμμα;