Η συζήτηση για το παράλληλο πρόγραμμα, ή καλύτερα για ένα εναλλακτικό
πρόγραμμα, τι είναι ακριβώς; η αναζήτηση διορθώσεων του υπαρκτού προγράμματος
του “μνημονίου”, ή η υλοποίηση πολιτικών που συνδέονται με ένα διαφορετικό
στρατηγικό σχέδιο, το οποίο εξυπακούει μια πλήρη ρήξη με τη νεοφιλελεύθερη
διαχείριση;
Το σχέδιο στο οποίο περιλαμβάνεται η “μνημονιακή” λογική παραμένει η
νεοφιλελεύθερη στρατηγική, της οποίας οι κύριοι στόχοι είναι η εξασφάλιση και
διατήρηση της κυριαρχίας του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού, η συρρίκνωση του
δημόσιου τομέα και των κοινωνικών υπηρεσιών, ο εκμηδενισμός της συλλογικής
οργάνωσης των μισθωτών, και η εξατομίκευση του κόσμου της εργασίας. Έχει
σημασία αυτή τη στιγμή να κατανοήσουμε οτι βρισκόμαστε σε μια πολύ προχωρημένη
φάση υλοποίησης του νεοφιλελεύθερου προγράμματος, καθώς έχει επιβληθεί μια
διαχείριση της οικονομίας η οποία εξασφαλίζει τα εξής:
