1. Εισαγωγή
Παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις σχετικά με την
αλληλέγγυα οικονομία κατά τη σημερινή περίοδο, είναι πλέον γεγονός οτι η
συζήτηση για τον χαρακτήρα της έχει εκ των πραγμάτων βρεθεί στο επίκεντρο των
αναζητήσεων για τις κατευθύνσεις που μπορεί και πρέπει να ακολουθήσουν οι
κοινωνικές κινητοποιήσεις, όπως και για το ρόλο των πρωτοβουλιών της
αλληλέγγυας οικονομίας (ΑΟ) σχετικά με το περιεχόμενο και τις μεθόδους ενός αριστερού
προγράμματος. Η ΑΟ ανανεώνει την ίδια την έννοια της αλληλεγγύης, θέτει το
ζήτημα της δημιουργίας συλλογικοτήτων που αναλαμβάνουν οικονομικές
δραστηριότητες, σε σύγκρουση όχι μόνο με την κυρίαρχη πολιτική, αλλά και με τις
πρακτικές της αγοράς και του καπιταλισμού, ανανεώνει και δοκιμάζει την ιδέα των
δημοκρατικών διαδικασιών για την οργάνωση και υλοποίηση παραγωγικών
δραστηριοτήτων και προσφοράς υπηρεσιών, εφαρμόζει εξισωτικές μορφές αμοιβής της
εργασίας, επιβάλει νέες ισορροπίες ανάμεσα στις προσωπικές και κοινωνικές
λογικές, ανάμεσα στο υλικά και ηθικά κίνητρα.
Η ΑΟ είναι ένα πολύπλευρο κοινωνικό κίνημα, το οποίο
συνδέεται από την άποψη των αρχών του και των μεθόδων του με το κίνημα των
“αγανακτισμένων”, αλλά προκαλεί αμηχανία, ή και αρνητικές αντιδράσεις, στα
τμήματα της αριστεράς που παραμένουν προσκολλημένα σε στρατηγικές ανατροπής του
καπιταλισμού όπου ο έλεγχος των κοινωνικών κινημάτων από επαναστατικά κόμματα
και η κατάληψη από τα εν λόγω κόμματα της κρατικής εξουσίας, αποτελούν μια
μοναδική απαρέγκλιτη οδό. Αυτές οι αντιδράσεις δεν έρχονται μόνο αντιμέτωπες με
τα δημοκρατικά χαρακτηριστικά των κοινωνικών κινημάτων, αλλά και με την
ανερχόμενη στην κοινωνία πεποίθηση οτι τα αιτήματα και οι προτάσεις των
κινητοποιήσεων και πρωτοβουλιών θα αποτελέσουν καθοριστικούς παράγοντες
διαμόρφωσης της κοινωνίας και οικονομίας που θα διαδεχθεί την εποχή της
νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας.
